Hüzün
Hiç böylee dolu dolu hasret hasret ağladınızmı?
Bilmiyırum sadece bende mi oluyor ama O zamanlarda ağladığımda
İçimde sanki ne olaylar oluyor ne fırtınalar kopuyor yözlerimden seller burnumdan öfke içimde bir boşalma hissediyorum.Sanki içimde kocaman bir yangın çıkıyor ama göz yaşlarım o yangına engel oluyor gibi hissediyorum.İsterim ki bir haykırayım bütünn dünya benim feryadımı duysun (sanki ne varsa).Bazen işte hassas oluyorum.Günden güne yenilenen saadece dünya,teknolji,çevre vs değil ki bilerde yenileniyoruz.Bu gün dünü düşünüyoruz ‘aa keşke öyle yapmasaymışım’ gibi cümleler kuruyoruz.(geneldee).Buna istemesemde inanıyorum herşey gelişiyor hiçbir şey eskiye gelmiyor.Ne kadar istesek bile gelmiyor işte...
Geçmişte yapılan hata anca bir özür cümlesi vs ile hafifletiliyor.1 salise bile gelmiyor off ya...
Aslında iyiki gelmiyor...
İşte her dolduğum basit şeylerde sıktığım o öfkeden bir gün patlıyorum ama bir önceki volkanik patlamam biraz basit geliyor.sonra diğeri,diğeri diğeri...
Aslında sadece boşalan kalbim de değil,Göz pınarlarımda aynı zamanda . :)
Sonra fırtına önce ki sesizlik gibi herşey sil baştan tekrarrr.
Eee tabi tarih tekavülden ibarettir.Ama her ne kadar bir önceki volkanik patlamalarım basit gelse de hepsinin ayrı bir yeri var.Hepsinin içindeki lavların özü farklı öfke monekülleri.
Ağla ağla nerye kadar yaaaa.
Her şeyde ağlıyoruz Valla.
‘Evleniriz ağlarız,seviniriz ağlarız,kızarız ağlarız,çocuğumuzu gelin/damat veririz ağlarız,çocuğumuz olur ağlarız... ‘ (alıntı)
Hep ağğlıyoruz yav.Azıcıkda mutlu olalım... :)
T.S.D :) Anes
|
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
